Stabat mater van Pergolesi

terug naar overzicht

Een verstillende muzikale tocht van Giovanni Baptista Pergolesi uitgevoerd door het Pergolesi Ensemble Dit fameuze Stabat Mater van Pergolesi, geschreven voor goede vrijdag, is niet alleen, naast Bachs Mattheus Passie, een veel gehoord paasoratorium, maar zeker ook het bekendste en mooiste Stabat Mater aller tijden. Deze versie voor twee vrouwenstemmen met saxofoonkwartet is geheel trouw aan het origineel en slaagt er ook steeds weer in tot tranen toe te ontroeren. Pergolesi schreef dit werk kort voor zijn dood in 1736. Hij was toen 26 jaar oud. Hij schreef het stuk in Pozzuoli, het plaatsje waar hij zich teruggetrokken had vanwege zijn zeer slechte gezondheid. Pergolesi kreeg de opdracht om het Stabat Mater van Alessandro Scarlatti dat tot dan toe elke goede vrijdag in de kerk Maria dei Sette Dolori in Napels werd opgevoerd, te vervangen. De tekst van het Stabat Mater is geschreven in de middeleeuwen door een onbekende dichter, vermoedelijk Johannes Fidenza (1221-1274), die later de naam Bonaventura aannam. Het stuk bestaat uit twaalf delen. De eerste zes beschrijven de pijn die Maria doorstaat terwijl ze haar zoon aan het kruis ziet hangen. De laatste zes delen worden gezongen vanuit een ‘ik’-persoon die de pijn die Maria voelt ook wil voelen. Het Stabat mater door het Pergolesi Ensemble is zo bijzonder omdat naast de twee vrouwenstemmen er saxofoons in plaats van strijkers gebruikt worden. Een verstillende muzikale tocht met de smart van een moeder onder het kruis van haar zoon. De muziek wordt afgewisseld met passende teksten en dat alles in een uitgelichte refter met projectie van piëta's door alle tijden heen.