Franciscushof

terug naar overzicht

De vrouw verblijft er; de man die haar verzorgt werkt er; haar zoon komt er op bezoek.Het contact hapert, in de conversatieruimte van dit psychiatrische centrum. Er is vriendelijkheid en verzorging, er zijn pogingen tot vertrouwelijkheid

– en er is, altijd en onvermijdelijk, het menselijk tekort: hoe kunnen wij elkaar bereiken en begrijpen? Franciscushof is een theatervoorstelling over de huidige toestand in de zorg. Op landgoed Duin en Bosch, al meer dan een eeuw specialist in psychiatrie, ontmoet je een oude vrouw, haar zoon en een verzorger. Zij heeft zich in deze schemerjaren van haar leven steeds meer teruggetrokken in haar eigen werkelijkheid

– een werkelijkheid waar nu en toen moeiteloos door elkaar heen lopen. Roy Peters, Santino Slootweg en Nick Deroo scheppen een wereld rond een vrouw die in haar eigen werkelijkheid leeft en de twee mannen die ieder hun eigen verhouding tot haar hebben. Een kleine herkenbare wereld van ongemak en een ontmoeting tussen generaties. De voorstelling is gebaseerd op de ervaring van regisseur Roy Peters zelf: zijn moeder is voor het grootste gedeelte van zijn leven opgenomen geweest in gesloten instellingen in Twente, met een ongediagnostiseerde geestelijke aandoening. Het contact met een zich terugtrekkende moeder werkte vervreemdend op zoon Roy

– en die ervaringen vormen nu het uitgangspunt voor deze voorstelling

– waarin Roy zelf zijn moeder zal spelen. ‘Franciscushof’ is actueel, in een tijd waarin de zorg van alle kanten onder druk staat. De vraag groeit, maar de beschikbare middelen niet. De tijd waarin mensen het vanzelfsprekend vonden om de zorg voor hun naasten op zich te nemen ligt steeds verder achter ons en dus zijn er instellingen waaraan we die zorgtaken overlaten.

Maar kan men daar voldoen aan de behoefte aan aandacht en affectie? Kan iemand beter worden in een omgeving die vreemd en institutioneel blijft?

Foto: Bas de Brouwer